Z okazji obchodzonego niedawno Światowego Dnia Roweru mieliśmy okazję przypomnieć sobie profesora Leszka Sibilskiego ze Stanów Zjednoczonych, który prowadził kampanię na rzecz ustanowienia dnia, który stałby się świętem wszystkich fanów dwóch kółek. Profesor odniósł sukces – ONZ przyjęła rezolucję, w której 3 czerwca ogłoszono oficjalnie świętem roweru. Sibilski nie był jedynym, który pomógł nadać jeździe na rowerze wysoką rangę. Takich ludzi nazwaliśmy rowerowymi adwokatami.
Promowanie roweru jako jednego z najważniejszych środków transportu w miastach i budowa odpowiedniej infrastruktury rowerowej to tylko jedno z wyzwań. Niewiele było silnych osobowości i liderów opinii, którzy od lat 70. do dziś bronili praw rowerzystów przed opresyjną i dyskryminującą polityką wielu europejskich i północnoamerykańskich miast. Dużo im zawdzięczamy, ponieważ jazda na rowerze po ulicach nigdy nie była bezpieczniejsza niż dzisiaj.
Richard Ballantine
Kiedy Ballantine w 1972 roku po raz pierwszy opublikował Richard’s Bicycle Book, opinie zawarte w jego książce były rewolucyjne. Urodzony w 1940 r. autor stał się pionierem w zakresie codziennego transportu rowerowego po tym, jak pierwszy kryzys naftowy uderzył w świat na początku lat 70. Jego książka zawierała nie tylko pełny opis wszystkich rodzajów rowerów i różnic pomiędzy nimi, użyteczne informacje dotyczące konserwacji rowerów i porady związane z dostosowaniem pojazdu do konkretnego rowerzysty, ale także podkreślała, że rowerzyści mają niezbywalne prawa do korzystania z istniejących dróg. Aby zwiększyć bezpieczeństwo na rowerze, Ballantine zaproponował budowę nowych rodzajów ulic i dróg rowerowych. Chociaż nie ma go już z nami, nie ma wątpliwości, że z radością patrzyłby, jak rozwija się transport rowerowy w takich krajach jak Dania czy Holandia.
David Byrne
David Byrne, szkocko-amerykański autor piosenek, producent muzyczny, pisarz, aktor, wokalista i gitarzysta zespołu Talking Heads, jest także aktywistą rowerowym. Gdy mieszkał w Nowym Jorku, zawsze używał roweru jako głównego środka transportu. Byrne zaraża swoim entuzjazmem, chwaląc wolność i radość, których doświadcza podczas jazdy na rowerze. W 2009 roku opublikował książkę zatytułowaną Dzienniki rowerowe, w tym samym roku wystawił też na aukcję swój składany rower, żeby zebrać pieniądze na Londyńską Kampanię Rowerową, która od 1978 roku walczy o lepsze warunki rowerowe w stolicy Wielkiej Brytanii. Byrne jest również znany z projektowania stojaków rowerowych o kształtach odpowiadających lokalizacjom, w których są umieszczone, takich jak symbol dolara na Wall Street czy gitara elektryczna na Brooklynie.
Mikael Colville-Andersen
Gdybyśmy mieli wskazać jedną osobę, która promowała jazdę na rowerze jako dominujący środek transportu w kilku miastach europejskich, to byłby to Mikael Colville-Andersen, projektant miejski i ekspert ds. mobilności z kanadyjsko-duńskimi korzeniami. W 2009 roku w stolicy Danii założył Copenhagenize Design Company, które ustanowiło nową wizję jazdy na rowerze miejskim w XXI wieku. Colville-Andersen znany jest z wyrafinowanych technik obserwacyjnych, które umożliwiają zrozumienie potrzeb i pożądanych przez rowerzystów tras w Kopenhadze. Używając metod naukowych, swoje przemyślenia opublikował w przełomowej książce Choreografia miejskiego skrzyżowania. Dziennikarze nazywali go papieżem lub Bieberem (na cześć słynnego piosenkarza) kolarstwa miejskiego. Colville-Andersen, oddany zwolennik codziennego transportu rowerowego, uważany jest za autora terminu „rowerowy szyk”, który odnosi się do jazdy na rowerze w zwyczajnych, modnych ubraniach zamiast w praktycznej, ale brzydkiej odzieży sportowej. Podąża za spuścizną ideologiczną swojego poprzednika, Jana Gehla, i jest wymieniany jako jeden z najbardziej wpływowych urbanistów dzisiejszych czasów. Colville-Andersen stwierdził dobitnie, że masowa jazda na rowerze może poprawić życie w miastach. Na szczęście jesteśmy tego świadkami.
Artykuł powstał we współpracy ze skoda-auto.p
